Πρόκειται για ένα διώροφο διαµπερές κτίσµα το οποίο κατασκευάσθηκε σε µεταγενέστερη οικοδοµική φάση, πιθανόν τον 7ο µ.Χ. αιώνα, στον υπαίθριο χώρο που υπήρχε µεταξύ της κεντρικής κτιριακής ενότητας και της Βασιλικής.
Το ισόγειο του κτιρίου καλύπτεται µε ηµικυλινδρική καµάρα και χωρίζεται µε εγκάρσια τοξωτά ανοίγµατα σε τέσσερις χώρους. ∆ύο στενές λίθινες σκάλες, πλάτους 0,50µ., που σώζονται ακόµη στις όψεις του κτίσµατος, οδηγούν στον όρoφο, ο οποίος λειτουργούσε ως δεξαµενή, όπου συγκεντρώνονταν και τα όµβρια που συλλέγονταν από τις στέγες της Βασιλικής και του ανατολικού διαδρόµου. Το δάπεδο της δεξαµενής είναι επιστρωµένο µε τέσσερις σειρές πλίνθων και οι εσωτερικοί της τοίχοι, για την προστασία από την υγρασία, είναι επιχρισµένοι µε υδραυλικό ασβεστοκονίαµα (κουρασάνι).
Τα πλεονάζοντα νερά της δεξαµενής διοχετεύονταν διαµέσου πήλινων σωληνώσεων στη δεξαµενή που υπήρχε στα βόρεια των λουτρών.
