Τα δάπεδα του ανακτόρου, σύμφωνα με τα σωζόμενα ανασκαφικά στοιχεία, επιστρώνονταν με ψηφιδωτά, μαρμάρινες πλάκες και με οπτόπλινθους.
Τα ψηφιδωτά αποτελούν το σημαντικότερο δείγμα της καλλιτεχνικής αντίληψης που χαρακτηρίζει το διάκοσμο του συγκροτήματος. Την εποχή αυτή εγκαταλείπονται οι γνωστές έως τα τέλη του 3ου αι. μορφές σύνθεσης και για τη στρώση των δαπέδων επιλέγεται γεωμετρική διακόσμηση σε συνδυασμό μερικές φορές με φυτικά στοιχεία. Εμφανής είναι η προτίμηση στις συνθέσεις που βασίζονται στους διάφορους τύπους μαιάνδρου, στο ζατρίκιο τετραγώνων, που χρησιμοποιείται ως πλαίσιο ή ως κύριο θέμα, στα οκτάγωνα και στα τετράγωνα που εφάπτονται σε πλευρές ρόμβων. Τα επιμέρους θέματα, τα οποία κοσμούν τα γεωμετρικά σχήματα που συνθέτουν τις παραστάσεις, επαναλαμβάνονται σε πολλούς χώρους ομοιόμορφα ή σε παραλλαγές. Χαρακτηριστικά μοτίβα είναι τα παραλληλεπίπεδα, ο αλυσοειδής πλοχμός, ο ανοικτός κύβος και τα ωοειδή σχημάτα με παρεμβαλλόμενες μικρές λόγχες.
