∆υτικά της Βασιλικής βρίσκεται µία ακόµη σηµαντική κτιριακή ενότητα του ανακτόρου. Η περιοχή αυτή ήταν κατοικηµένη πριν την ανέγερση του συγκροτήµατος, όπως διαπιστώθηκε από τα οικοδοµικά κατάλοιπα των πολυτελών οικιών του 2ου‑3ου µ.Χ. αιώνα, που ήρθαν στο φως κατά τη νεότερη ανασκαφική έρευνα (δεκαετία του '90). Αποτελείται από ένα κτίσµα διαστάσεων 30×40µ. µε ένδεκα χώρους, οι οποίοι οργανώνονται γύρω από τις τρεις πλευρές µιας σχεδόν τετράγωνης αυλής, η οποία περιβαλλόταν από στοά. Στο κέντρο της αυλής υπήρχε ένα αναβρυτήριο. Το οικοδόµηµα αυτό, στη µορφή που σώζεται σήµερα, αποτελούσε ένα κλειστό σύνολο που περικλειόταν από στεγασµένους φαρδείς διαδρόµους µε ψηφιδωτά δάπεδα.
Στις τοιχοποιίες των διαδρόµων υπήρχαν πύλες, οι οποίες επέτρεπαν την επικοινωνία µε τη Βασιλική και µε τις άλλες κτιριακές ενότητες του ανακτόρου προς βορρά και προς νότο. Στο µέσον του νότιου διαδρόµου υπήρχε µία µνηµειακή µαρµάρινη κλίµακα που οδηγούσε σε έναν χώρο πλάτους 9µ., µε ψηφιδωτό δάπεδο (σώζονται σπαράγµατα), ο οποίος πιθανόν κατευθυνόταν στην κύρια είσοδο του ανακτόρου από τη µεριά της θάλασσας. Εκατέρωθεν του διαδρόµου αυτού, ο οποίος δεν ανασκάφθηκε σε όλο του το µήκος, βρίσκονταν τα λουτρά του ανακτόρου και το Οκτάγωνο.
