Αρχές αποκατάστασης
Η σύγχρονη αντίληψη για την αποκατάσταση των κατεστραμμένων τμημάτων των δαπέδων στηρίζεται στις αρχές για την αποκατάσταση των κενών που διατυπώθηκαν από τον ιταλό θεωρητικό Cesare Brandi την δεκαετία του ‘60 και θεσμοθετήθηκαν από τον χάρτη της Βενετίας το 1964. Οι αρχές αυτές είναι : η μη υποθετική ανακατασκευή, η συμπλήρωση των κενών με συμβατά υλικά που δεν θα επιφέρουν μελλοντικές φθορές στα αρχαία υλικά, η αναγνωσιμότητα της επέμβασης από το… μη ειδικό επισκέπτη, καθώς και η δυνατότητα… μελλοντικά, μιας αντιστρεπτής επέμβασης. Η αποκατάσταση των δαπέδων έγινε με τη στενή συνεργασία των εμπλεκομένων επιστημονικών κλάδων και αφορούσε στη μελέτη των πρωτογενών υλικών, καθώς και στην εκπόνηση των μελετών συντήρησης και αισθητικής αποκατάστασης τους.
Αποκατάσταση ψηφιδωτών δαπέδων νότιας και δυτικής στοάς
Από τη μελέτη κρίθηκε σκόπιμη η διατήρηση και η αποκατάσταση και των δύο επάλληλων δαπέδων των στοών, που τεκμηριώνουν τις οικοδομικές φάσεις του ανακτόρου. Η πρόταση που υλοποιήθηκε αφορά στην αποκατάσταση των μαρμάρινων πλακών του μεταγενέστερου δαπέδου και στη διατήρηση εκατέρωθεν αυτών του ψηφιδωτού της πρώτης οικοδομικής φάσης ή του opus segmentatum κατά περίπτωση και ανάλογα με την κατάσταση διατήρησης και το συνθετικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το κάθε τμήμα. Κατά την επανατοποθέτηση των δαπέδων διατηρήθηκε η στάθμη που είχαν κατά την αρχαιότητα. Παράλληλα έγινε η συμπλήρωση των γεωμετρικών μοτίβων του opus segmentatum με χάραξη στο κονίαμα του υποστρώματος.
