Η Θεσσαλονίκη, λόγω της στρατηγικής της θέσης στα Βαλκάνια, υπήρξε µαζί µε τη Σερδική (σηµερινή Σόφια Βουλγαρίας) και το Σίρµιο, προσωρινός τόπος διαµονής πολλών αυτοκρατόρων του 4ου και του 5ου αιώνα. Ειδικότερα, όπως είναι γνωστό από τις πηγές, στην πόλη διέµενε για δύο σχεδόν χρόνια ο Κωνσταντίνος Α' (323-324), ο οποίος πριν από την τελική σύγκρουση µε τον αυτοκράτορα Λικίνιο (250-325) ασχολήθηκε µε την κατασκευή του λιµανιού της και µε διάφορα άλλα έργα. Στη Θεσσαλονίκη παρέµεινε σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και ο Θεοδόσιος Α' (347-395), του οποίου το όνοµα συνδέθηκε µε τη σφαγή 7000 Θεσσαλονικέων στον ιππόδροµο, λόγω της εξέγερσής τους κατά του Γότθου διοικητή της πόλης Βουτέριχου (Αύγουστος του 390 µ.Χ.).
Από τους ηγεµόνες όµως της Τετραρχίας ιδιαίτερα συνδέθηκε µε τη Θεσσαλονίκη o Γαλέριος (260-311).
