Ο διάκοσμος του οικοδομήματος ήταν πολυτελής. Οι τοίχοι του αρχικού κτιρίου ήταν επενδεδυμένοι με μάρμαρα, ενώ τα δάπεδα του ήταν επιστρωμένα με πλακίδια από λευκό και πράσινο μάρμαρο. Το σχέδιο της πλακόστρωσης σχηματιζόταν από την επανάληψη ενός γεωμετρικού μοτίβου το οποίο κάλυπτε όλη την επιφάνειά των δαπέδων. Η μεταγενέστερη αίθουσα είχε ψηφιδωτό δάπεδο και ο βόρειος τοίχος της, στο άνω τμήμα του, έφερε εντοίχιο ψηφιδωτό, τμήματα του οποίου βρέθηκαν και συντηρήθηκαν κατά την ανασκαφή του χώρου (δεκαετία του ’70), καθώς και κατά την πρόσφατη ανασκαφική έρευνα (2011-2012). Πρόκειται για ένα σημαντικό εύρημα που τεκμηριώνει τη σπουδαιότητα του κτιρίου, και συγχρόνως μοναδικό γιατί ελάχιστα εντοίχια ψηφιδωτά κοσμικών κτιρίων αυτής της περιόδου, σώζονται μέχρι σήμερα.
